Dat wat je aandacht geeft, groeit, zo luidt het mantra en daarom deel ik mijn homestead skills, oefeningen, ervaringen en dagelijks wel en wee in een weekoverzicht.

Lees Homestead Journal | Week 36

Zondag

We worden wakker in ons vakantiehuisje, waar het behoorlijk broeierig is. Gelukkig is het buiten nog koel, dus zet ik alle ramen lekker open. We ontbijten en spelen met de kleine tot het tijd is voor zijn dutje. Niet dat wij veel doen in die tijd, we hebben allebei lekker veel leesvoer meegenomen. Daarna vertrekken we naar een vide grenier (rommelmarktje) in een plaatsje vlakbij, waar we met de dorpsbewoners aan tafel steak frites eten. Het is ondertussen alweer flink warm (35+) en na het middagdutje van de kleine duiken we ‘ons’ zwembad in.

Maandag

’s Morgens haalt manlief croissants en vers stokbrood bij het lokale bakkertje, en draai ik me dankbaar nog even om. Na een heerlijk ontbijt (ik kan elke dag wel croissants eten!) relaxen en lezen we wat. Aan het begin van de middag rijden we naar Fumel, voor een bezoek aan Chateau de Bonaguil. We lunchen in een nabijgelegen restaurantje. Het kasteel is tof, maar de medicinale middeleeuwse tuin vind ik pas echt heel inspirerend. Het is weer ruim 34 graden en ik heb grote bewondering voor manlief, die J. in de rugdrager heeft. De ijscoupes aan het eind zijn dan ook zeer welkom.

Dinsdag

Een rustig dagje. De wederhelft haalt ’s morgens ontbijt bij het lokale bakkertje. We luieren wat rondom het huisje, het is een beetje bewolkt. ’s Middags besluit ik met de buggy de 25 minuten naar het dorpje dichtbij te lopen met de kleine man in de buggy. Inmiddels is het kwik gestegen naar bijna 30 graden en gaat het vooral het laatste stuk steil omhoog. Puffend en hijgend kom ik op het dorpsplein aan. We bezoeken de kerk en het pleintje en halen boodschappen voor het avondeten. Dan belt de man dat er onweer aankomt. Of hij ons niet moet komen ophalen. Nou.. daar zeg ik geen nee tegen. ’s Avonds krijgen we nog even flink de schrik als er rond 22u een foto van een aangereden kat op de buurtapp verschijnt. Hij lijkt als twee druppels water op onze Kravitz, maar gelukkig is het hem niet. Wel betekent dat natuurlijk dat iemand anders z’n geliefde beestje moet missen…

Woensdag

Na een rustig ochtendje en een dutje voor J. reizen we ’s middags naar les Jardins du Marquessac, een prachtig tuinencomplex op een klif nabij Sarlat. Kinderen hebben gratis toegang en de paden zijn grotendeels buggy-vriendelijk, dus kunnen we mister J. zo meeslepen in plaats van in de rugdrager. Het is echt een prachtige plek, waarin vooral buxussen de hoofdrol spelen, die overigens allemaal met de hand twee keer per jaar worden gesnoeid. Op de terugweg zijn we enorm hongerig, maar de kleine valt vrijwel direct in slaap en dus besluiten we het met koekjes uit te zingen tot we weer ‘thuis’ zijn. Dat lukt net. Mijn broodje kip-avocado-sla-tomaat wordt heelhuids verslonden 🙃

Donderdag

Een relaxdagje. ’s Morgens worden er weer croissantjes gehaald, maar de favo bakker is dicht en hoewel heel goed te eten, begrijpen we waarom de andere bakker als #1 getipt werd. Afzien hoor 😉 ’s Middags halen we boodschappen en wordt er een duik genomen in het zwembad.

Vrijdag

In de ochtend pak ik alvast wat spullen in en maak ik wat schoon, want morgen vertrekken we naar een nieuw huisje in een andere streek. Manlief haalt boodschappen, want we krijgen vrienden vanuit Nederland, die met hun camper op reis zijn, op bezoek. Het wordt een heel gezellige middag bij het zwembad. J. is overduidelijk blij dat er nu ook kleine mensjes zijn om mee te spelen. Na het zwemmen en spelen volgt een barbecue en daarna, als de kids op bed liggen, Franse kaasjes en goede gesprekken in het donker om de muggen niet teveel te lokken.

Zaterdag

Vandaag staat de reis naar ons tweede vakantieadres op de planning. We hebben een huisje op zo’n 4,5 uur rijden geboekt, maar de navigatie van manlief geeft bijna 6 uur reistijd aan en stuurt ons over de meest, laten we zeggen, “idyllische” slingerweggetjes. Wat blijkt, de navi staat op “tolwegen vermijden”. Na dit kleine euvel verholpen te hebben, rijden we op iets rechtere tolwegen naar de Bourgogne. Tegen vijven arriveren we bij ons kasteel… maar daarover meer in een volgend Homestead Journal!

Tot volgende week!