Misschien heb je het al gezien op Instagram: baby #3 is er! Geboren op de prachtige datum van 20-04-24 met een bevalling zoals ik die ik zou willen typeren als ‘prachtige wervelwind’. Vandaag een paar details van dit wonderlijke proces.

Na twee jongens hebben we er nu een dochter bij. De kleine dame is inmiddels 10 dagen oud en doet het fantastisch. Ze is klein en fijn en heeft donkerblond haar. Verdere details delen we niet in verband met haar privacy. Vandaar ook geen foto’s, behalve dus een klein kiekje op Instagram.

Ik wilde graag een zo natuurlijk mogelijke bevalling. Dat gaat veel verder dan “bevallen zonder pijnbestrijding”. Dat is maar zo’n klein onderdeel van je hele bevalproces. Maar eerst even mijn ervaring:

Thuisbevalling

Ik wilde heel graag thuis bevallen, net als bij mijn eerste kindje. Ook al was dat een pittige bevalling, ik vond het heel fijn om ook dit keer gewoon thuis te zijn met maar een paar mensen: de verloskundige, de kraamzorg en mijn man. Bij baby 2 was het ziekenhuis het advies en volgden we dat, maar deze zwangerschap verliep keurig volgend het boekje en dus was thuis geen probleem.

Ik ben van mening dat een zwangerschap geen ziekte is en dat wij dit tot iets medisch hebben gemaakt, terwijl dat het het absoluut niet is. Bevallen onder tl-licht met een rits dokters en verpleegkundigen, snoertjes en piepjes, kabels en computers, wachtkamers en plastic en een dettol-lucht: ik vind het verre van ideaal. Natuurlijk begrijp ik dat er situaties kunnen zijn waarin een ziekenhuisopname wenselijk of zelfs nodig is, maar in de regel is dat gelukkig niet het geval.

Donker holletje

Mijn bevalling vond plaats in mijn eigen slaapkamer, waar het licht gedimd was en de rust heerste (tot de persweeën heeft mijn verloskundige stil op een stoel gezeten). Ik liep ook steeds naar de badkamer heen en weer, dat was de donkerste en meest “hol-achtige” ruimte in tegenstelling tot onze vrij grote slaapkamer. Dat van de badkamer had ik van tevoren niet bedacht; ik deed gewoon wat goed voelde.

Anti-pijn-meditatie

Vanaf het moment dat het serieus “aan” was, heb ik de weeën lopend opgevangen met daarbij lage, hummende klanken als een soort meditatie. Dat gebeurde zonder enige aanleiding of gedachte; het kwam gewoon als vanzelf omhoog en kalmeerde me. Ik had gelezen over het oproepen van zo’n soort trance bij jezelf, maar het was geen onderdeel van het plan. Moeder natuur vond dit kennelijk een goed idee; een prachtige manier van natuurlijke pijnbestrijding.

Niet-liggend bevallen

Ook iets wat ik niet begrijp: bij mijn vorige twee bevallingen lag ik op mijn rug, terwijl dit de minst gunstige positie is om te bevallen. Daarom stond er in mijn bevalplan ook “niet-liggend bevallen”. Hoe dan wel, dat wist ik niet, dat wilde ik aan de situatie over laten. Uiteindelijk was het precies dit moment wat me als enige een beetje in paniek bracht: de baby wilde er snel uit en ik wist niet hoe ik het had en wat ik het fijnst vond. Uiteindelijk ben ik staand, op één knie bevallen. Hoe cool, dat verzin je toch niet! Mijn lichaam nam het over. Dankzij de sterke bemoedigende woorden van de verloskundige: “Jij kunt dit, vrouw” was ze er twee persweeën later.

Tussen mijn woorden “ik voel een beetje krampen” tot haar geboorte zit 6,5 uur. Tijd die voor mij omgevlogen is. Ik had pas na 5 uur door dat ze echt zou komen en dat het geen valse weeën/Braxton Hicks waren. En nu is ze er alweer ruim een week en zit mijn “8 daagse retraite” in de slaapkamer erop. Misschien schrijf ik later nog over wat meer over mijn postpartum periode en hoe mooi helend en verbindend dat kan zijn.

Natuurlijke bevalling

Wil je ook een zo natuurlijk mogelijke bevalling? Dit zijn verder nog wat tips van mij voor jou. Ik ben geen kenner of expert, ‘slechts’ ervaringsdeskundige en dit zijn gewoon dingen die ik tegenkwam:

• Een natuurlijke bevalling draait om je lichaam volgen. Niet verdoven of “met je hoofd/brein sturen”.
• Een natuurlijke bevalling vindt plaats op een plek waar je je thuis en veilig voelt. Dat kan ook in het ziekenhuis, maar vraagt wel meer voorbereiding en werk op het moment supreme.
• Een natuurlijke bevalling is alleen met mensen bij wie jij je 100% veilig en vertrouwd voelt. Sommige vrouwen zonderen zichzelf zelfs helemaal af (unassisted birth), maar dat zou ik persoonlijk te riskant vinden.
• Ik was heel blij met mijn verloskundige erbij, maar heb nadrukkelijk om een hands-off bevalling gevraagd. Hierbij grijpt je verloskundige, doula of verpleegkundige alleen in als dat noodzakelijk is.
• Met geuren (aromatherapie), muziek, licht/donker (verlichting, kaarsen), warmte enzovoorts kun je een plek creëren die je helpt tot rust te komen, ook als de pijn erger wordt. Dat kan bijvoorbeeld ook een bad zijn.
• Kalmte en rust is heel belangrijk bij natuurlijk bevallen. Denk van tevoren na over jouw standaard reactie op (erge) pijn. Ik weet dat ik van heel heftige pijn in paniek kan raken dus heb dat ook uitvoerig besproken met mijn verloskundige.
• Bij een natuurlijke bevalling heb jij de regie en bepaal alleen jij wat er gebeurt.
• Soms gaat een bevalling niet zoals je had gewild of gedacht. Als je toch naar het ziekenhuis moet, of als je eigen verloskundige niet kan komen. Laat je dan niet uit het veld slaan, maar accepteer dat dit is zoals het moet gaan en dat dat ook goed is. Erover stressen helpt je bevalling absoluut niet.
• “Het is geen pijn, maar druk” werd voor mij een mantra. “Elke wee brengt je dichterbij” vind ik ook mooi. Er zit zoveel kracht in woordgebruik.
• Fysiek contact en aanraking kan heel fijn zijn en de bevalling zelf bevorderen door de aanmaak van het hormoon oxytocine. Knuffelen met je partner, massage, lepeltje-lepeltje liggen, elkaars hand vasthouden: als het fijn voelt, doen.
• Heel praktisch voor je natuurlijke bevalling: koop een natuurlijk kraampakket. Bijvoorbeeld bij Dalalou of Natalis. Hierin zitten natuurlijke alternatieven, zoals heilwol in plaats van vaseline. Voel je niet verplicht tot het aanschaffen van een kraampakket, maar overleg met je verloskundige en kraamzorg wat zij echt denken te gebruiken in jouw specifieke geval.

Ik kan nu, slechts een week later, al terugkijken op een fijne, mooie, pure ervaring. Ja, het was pittig en ja, er is nog herstel nodig, maar het moment en deze manier van bevallen is me toch maar mooi gelukt. Met een gezonde dochter als allermooiste resultaat!