Het is mei en dat betekent dat de plantjes die binnen uit zaad zijn opgekomen (zaailingen) naar buiten kunnen. Ik doe dat zelf meestal op of rond Moederdag, de tweede zondag in mei. En op een lekkere luie manier!

Er zijn moestuinierders die ervoor kiezen om vanaf april, op elke mogelijke zonnige dag, al hun plantjes één voor één naar buiten te brengen, ze in de zon te zetten, ze te verplaatsen met de zon mee, ze naar binnen te halen na een paar uur enzovoorts. Dat vind ik allemaal iets teveel gedoe.

Ook zijn er mensen die wachten met in één keer uitplanten tot op of na IJsheiligen, de ouderwetse manier. Echte vriestemperaturen komen namelijk na die periode (11-14 mei) nog zelden voor. Hoewel handig, is deze datum anno 2024 eigenlijk niet meer van toepassing. We hebben namelijk steeds vroeger de laatste nachtvorst, zo concludeerde het KNMI al in 2017.

Is afharden nodig?

Ja, het afharden van planten is wel belangrijk en niet iets wat je eigenlijk zou moeten overslaan. Want je zaailingen zijn vertroetelde baby’s die ontstaan zijn in een ruimte van zo’n 20+ graden en die mogelijk bij een raam op het zuiden of onder een growlight hebben kunnen ‘bakken’.

Zet je die verwende planten zomaar buiten in het Hollandse weer, met nogal schommelende temperaturen in het voorjaar, dan kan dat goed gaan – maar ze kunnen ook snel het loodje leggen: en dat is toch wel zonde van al dat binnenwerk. Ben je trouwens benieuwd wat ik allemaal heb gezaaid en wat er is opgekomen, lees dan mijn laatste moestuin update even.

Hoe planten afharden?

Dus: afharden ja – heel veel gedoe en werk: niets voor mij! Daarom heb ik een ‘luie moestuinierder’ versie bedacht van afharden en uitplanten. Dat gaat zo:

Zaailingen uitplanten: de luie methode

Korte versie:

1. Naar een koudere ruimte
2. Regelmatig frisse lucht
3. Twee dagen voor uitplanten naar buiten (24/7)
4. Uitplanten

Langere versie:

1. Tussen begin en half april zet ik de eerste zaailingen (degene die al vrij groot gegroeid zijn) in onze onverwarmde serre. Daar is het in april – afhankelijk van de buitentemperatuur – een stuk koeler, maar vriest het niet. Een serre is ideaal, vanwege het licht, maar een tuinkamer, klompenhok, bijkeuken of inpandige schuur/aangebouwde garage is ook een goed idee. Let wel op dat je planten genoeg licht krijgen. Tussen mid en eind april verkassen ook de kleinste zaailingen daar naartoe. Zo staan eind april al mijn zaailingen in de serre.
2. Op elke mooie dag gaan de deuren van de serre wagenwijd open, zodat er frisse lucht bij de plantjes kan en de zon af en toe naar binnen kan piepen. Ik verplaats de planten niet. In de serre blijft er een raampje openstaan, zodat het zaaigoed verder went aan hogere temperaturen overdag en lagere ’s nachts.
3. Twee dagen voor ik de planten in de volle grond ga uitplanten breng ik ze naar buiten. Daar doe ik dan verder ook helemaal niets mee, anders dan dat ik ze ’s morgens even bekijk: hebben ze de nacht overleeft? Dan weet ik ook welke planten sterker zijn (dat is meestal omdat die plantjes al beter geworteld zijn).
4. Daarna gaan ze hop, in de volle grond, zonder speciale behandeling zoals “wortel knijpen” of bijvoeden. Zaailingen in kartonnen potjes zet ik met pot en al in de grond, dat vergaat mooi en wordt tot voeding.

That’s it: één keer verplaatsen naar de serre, één keer naar buiten en dan hop, de grond in. Een beetje lui misschien, maar mijn planten doen het er goed op.

Heb jij ook plantjes gezaaid? En zo ja, wanneer zet jij ze buiten in de volle grond? Probeer je mijn methode bij je thuis uit, dan vind ik het tof om te lezen of/hoe het voor jou werkt!